POSTAĆ PATRIARCHY JOSYFA W OCZACH GREKOKATOLIKA Z POLSKI
Ключові слова:
wiara, tożsamość, Kościół greckokatolicki w Polsce, «Sarepta», patriarcha Józef ŚlepyАнотація
Celem autora niniejszego artykułu jest przedstawienie kilku osobistych refleksji na temat osobowości Patriarchy Josyfa Slipyj.
Choć autor nigdy nie miał okazji poznać Patriarchy Josyfa osobiście, to jego wpływ na środowisko i społeczność greckokatolicką w Polsce był rzeczywiście znaczący.
Analizując czas swojej młodości, który w przypadku autora zbiegł się z końcem reżimu komunistycznego w Polsce i powstaniem «Solidarności», na podstawie własnego doświadczenia wskazuje, że osoby te miały ogromny wpływ na kształtowanie się jego tożsamości narodowej i kościelnej, a także na kształtowanie się powołania do kapłaństwa, na decyzję o wstąpieniu do Lubelskiego Seminarium Duchowneg.
Niezachwiana postawa patriarchy Josyfa Slipyj wobec systemu totalitarnego była inspiracją dla młodego pokolenia grekokatolików w Polsce w latach 80. XX wieku. Niewątpliwie działania i inicjatywy patriarchy Josyfa dały silne impulsy do poszukiwań w dziedzinie wiary i nauki, a obszar ten wymaga zapewne pogłębionych badań. Być może można zaryzykować stwierdzenie, że ten świadek wiary nieustannie «zaprasza» do poszukiwania swojej tożsamości osoby, których ojcowie lub dziadkowie utracili ojczyznę w wyniku Akcji Wisła z 1947 roku. Pozostając pod wpływem procesów asymilacyjnych i stając na progu dorosłości, młodzi Ukraińcy w Polsce prędzej czy później muszą odpowiedzieć na fundamentalne pytania: kim jestem i jak wierzę? Do jakiego kościoła i wspólnoty narodowej należę? Czy wartości moich przodków są mi bliskie? Niektórzy niewątpliwie zagubią się i pozostaną na zawsze na rozdrożu, ale większość, mam nadzieję, podejmie wysiłek, by na nowo odkryć tradycję wschodniego chrześcijaństwa i tradycję swojej kultury narodowej, a tym samym pogłębić lub rozbudzić swoją wiarę, która jest wiarą, którą żyje każdy naród na swojej historycznej drodze. Te kwestie pozostają aktualne, a w obecnym doświadczeniu zbrojnej napaści na Ukrainę, uchodźców i migracji dotyczą także tych ludzi, którzy z powodu warunków ekonomicznych i skutków wojny zmuszeni są opuścić swoją Оjczyznę.
Посилання
Богдан-Ігор Антонич. URL : https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%91%D0%BE%D0%B3%D0%B4%D0%B0%D0%BD-%D0%86%D0%B3%D0%BE%D1%80_%D0%90%D0%BD%D1%82%D0%BE%D0%BD%D0%B8%D1%87
Czapski J. Na nieludzkiej ziemi. Paryż, 1949.
Czech M. O tożsamość grekokatolików. Warszawa, 1992.
Drozd R. Droga na zachód. Osadnictwo ludności ukraińskiej na ziemiach zachodnich i północnych Polski w ramach akcji «Wisła». Warszawa, 1997.
Drozd R. Polityka narodowościowa władz komunistycznych wobec ludności ukraińskiej w Polsce (1944–1989). Litopys. Studia i materiały Ukraińskiego Towarzystwa Historycznego w Polsce. Nr 1(1). 2011. S. 55–103.
Drozd R. Ukraińscy w Polsce wobec swojej przeszłości (1947–2005). Słupsk – Warszawa, 2013. S. 207–303.
Галагіда І. І вас переслідувати будуть. Львів, 2017. С. 288–289.
Hałagida I. Rozprawa z Szestydesiatnykamy – wątek polski. Przyczynek do działań komunistycznych organów bezpieczeństwa wobec mniejszości ukraińskiej w Polsce oraz współpracy SB i KGB. Służby Bezpieczeństwa Polski i Czechosłowacji wobec Ukraińców. Pod red. Grzegorza Motyki. Warszawa, 2005.
Hałagida I. Ukraińcy na zachodnich i północnych ziemiach Polski 1947–1957. Warszawa, 2003.
Гарасим I. Нарис обраних аспектів історії Греко-католицької церкви в Польщі 1945–1985. Зустрічі. № 5–6. 1990. С. 20–29.
Hubacz I. Stowarzyszenie Bractwa Młodzieży Greckokatolickiej SAREPTA w służbie katechezy, Lublin 2018. S. 11-12.
Катрій Ю. Пізнай свій обряд. Львів, 2014.
Kryshtopa O. Ostanni ukrajinci Polshchi. Brusturiv, 2019. S.117–118.
Majkowicz T. Kościół greckokatolicki w PRL. Polska – Ukraina: 1000 lat sąsiedztwa. Studia z dziejów chrześcijaństwa na pograniczu etnicznym. T. 1. Przemyśl, 1990. S. 251–257.
Mokry W. Papieskie posłania Jana Pawła II do Ukraińców. Kraków, 2001.
Moskałyk Ja. Przykład dziejowej roli arcybiskupa Josyfa Slipyja (1892–1984). Poznańskie Studia Teologiczne. Tom 26. 2012. S. 321–335.
Mychajłyszyn M. Rola Metropolity Josyfa Kobernyckiego-Dyczkowskiego Slipyja w rozwoju idei patriarchatu Ukraińskiej Cerkwi Greckokatolickiej. Kraków, 2002. S. 61–73.
Митрополича духовна семінарія в Любліні. URL: http://seminarija.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=3&itemid=4
На Сибіру в концтаборі. Після пам’яті ісповідника віри патріарха Йосифа Сліпого. URL : https://www.pisni.org.ua/songs/227990.html
Переслідувані за правду. Львів: Видавництво УКУ, 2016. С. 150.
Przebinda G. Większa Europa. Kraków, 2001. S. 267. URL: https://ucrainistica.blogspot.com/2021/09/blog-post.html
Siwicki P. Święty Jan Paweł II wobec prześladowań Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego. S. 43–57.
Skórka M. Wspólne sąsiedztwo, czy nie chciani intruzi? Więź. Nr 3 (473). 1998. S. 70–81.
Słabig A. Kwestia ukraińska w działalności Służby Bezpieczeństwa PRL. Dokumenty i materiały. Warszawa, 2016.
Syrnyk J. Nadzór specjalny. Wrocław – Warszawa, 2015. S. 93–96, 179–220.
Щербяк Ю. Концептуальні засади освітньої доктрини Української Греко-Католицької Церкви в ХХ столітті. Тернопіль: Підручники і посібники, 2006. 588 с.
Щербяк Ю. Культурно-просвітницька діяльність української Церкви в Польщі (друга пол. ХХ ст.). Наукові записки Тернопільського національного педагогічного університету. Серія педагогіка. Тернопіль. 2007. № 2. С. 71–76.
Shcherbyak Yu. Educational activity of the Ukrainian Greek Catholic Church as an important factor of socio-cultural transformations in independent Ukraine. CULTURE IN THE SPIRITUAL LIFE OF SLAVIC NATIONS. VERBUM - vydavateľstvo KU, Ružomberok, 2021. S. 303–343.
##submission.downloads##
Опубліковано
Як цитувати
Номер
Розділ
Ліцензія
Ця робота ліцензується відповідно до Creative Commons Attribution 4.0 International License.